Menedżer biznesowy przygotowuje się do wygłoszenia ważnego przemówienia przed dużą publicznością. Pracując wspólnie, coach i osoba coachowana zakładają, że treść wystąpienia jest dobrze przygotowana. Osoba coachowana oczekuje przede wszystkim przekonującego wyglądu, a także wyobraźni i elokwencji oraz siły argumentacji w obliczu ewentualnych krytycznych pytań.

Coach przechodzi z klientem teraz przez wszystkie możliwe sceny i reakcje publiczności podczas przemówienia. Obejmuje to również wspomnienia podobnych występów, które nie wypadły dobrze. Ilekroć coachowany czuje się subiektywnie nieprzyjemnie dotknięty wyimaginowaną sceną, coach sprawdza możliwą reakcję na stres za pomocą testu mięśni (test miostatyczny) i odnotowuje wszystkie reakcje osłabienia.

Dodatkowo klient przypisuje tym wspomnieniom wartość na skali subiektywnego doświadczenia.

Jakie odczucie ma klient, jeśli pomyśli o tym wydarzeniu?

Korzystając z metody skanowania ciała, osoba coachowana bada, w którym dokładnie miejscu ciała skupia się emocja: uderzenie w brzuch, ucisk w gardle, ucisk w klatce piersiowej, napięty kark itp. Następnie zaczyna się interwencja. Sekwencja falowania składająca się z około 24 ruchów w przód i w tył nazywana jest serią. Osoba coachowana koncentruje się zarówno na wyobrażeniu, jak i na subiektywnie nieprzyjemnym echu ciała. Już po 6–8 seriach klient czuje się wolny od nieprzyjemnych reakcji emocjonalnych, nawet jeśli musi ponownie myśleć o wcześniej stresującej scenie:

mięśnie ramion zauważalnie się rozluźniają, szyja jest wolna, brzuch jest przyjemnie ciepły i zrelaksowany, próba mięśniowa
pokazuje działanie.Teraz, stosując technikę skanowania ciała, klient podczas myślenia o mowie skupia się na najmocniejszym, najprzyjemniejszym odczuciu ciała. Poniższe zestawy przywołań wzmacniają to poczucie zasobów. Klient wskazuje teraz zakres swoich subiektywnych wrażeń na plusie skali: „Teraz naprawdę nie mogę się doczekać występu”.
W takim przypadku najlepiej zorganizować spotkanie coachingowe w celu końcowej interwencji na scenie sali widowiskowej, ze względu na wiele rzędów krzeseł. Takie podejście nazywa się coachingiem in vivo. Cała procedura inicjuje proces treningu neuronowego pod kątem zaradnych reakcji i emocji na scenie na żywo. „Byłam w doskonałej formie – zupełnie nieświadomie i naturalnie” – relacjonował klient tydzień po wydarzeniu.